Από αυτό εδώ το blog τέθηκε πριν από πολύ καιρό το θέμα του ρόλου και της θέσης της τοπικής εκκλησίας απέναντι στις εξελίξεις των τελευταίων μηνών που αποσυνθέτουν το κοινωνικό σύνολο. Έστω και αργά πάντως ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας προσπάθησε να τοποθετηθεί έναντι αυτών των ζητημάτων από την Κόρινθο. Ο κ. Χρυσόστομος όσον αφορά στο ζήτημα των δοκιμαζόμενων πολιτών σημείωσε ότι η εκκλησία τους στηρίζει υπογραμμίζοντας ότι αυτό γίνεται μέσα από μια διαδικασία της οποία κύριο χαρακτηριστικό είναι η «σιωπή» και όχι η «διαφήμιση». Παράλληλα ο κ. Χρυσόστομος άφησε σαφέστατες αιχμές εναντίον του πολιτικού συστήματος κάνοντας λόγο ουσιαστικά για ένα αποτυχημένο σύστημα που δεν κατάφερε να επιλύσει τα προβλήματα των ανθρώπων. Οι δηλώσεις του κ. Χρυσόστομου, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν προκαλέσει ήδη τη δυσαρέσκεια των βουλευτικών γραφείων της Μεσσηνίας, ιδίως των κυβερνητικών.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αναφέρουν ότι οι δηλώσεις του κ. Χρυσόστομου αποτελούν ευθεία παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα του τόπου και υπερβαίνουν τα εσκαμμένα. Σημειώνεται πάντως ότι οι αντιδράσεις των πολιτικών εναντίον του κ. Χρυσόστομου, σε αυτή τη φάση, δεν θα δημοσιοποιηθούν καθώς οι βουλευτές του νομού δεν θέλουν να ανοίξουν ακόμα ένα μέτωπο αντιπαράθεσης.
ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Για τη στήριξη των πολιτών: «Είναι δίπλα σε όλους (σσ η εκκλησία). Σε όλους εκείνους οι οποίοι δοκιμάζονται, οι οποίοι αγανακτούν, οι οποίοι είναι εμπερίστατοι, οι οποίοι αμφισβητούνται, οι οποίοι αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο επιβίωσης. Η Εκκλησία είναι δίπλα στον καθένα. H Εκκλησία σε κάθε δοκιμασία, σε κάθε πάθος, σε κάθε ασθένεια είναι εκείνη που προστρέχει να δώσει χέρι στηριγμού. Είναι εκείνη η οποία ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα αιτήματα του λαού της. Είναι εκείνη που πρωτοστατεί στα έργα της φιλανθρωπίας. Χωρίς να ζητάει τίποτα για τον εαυτό της. Χωρίς να έχει καμία ιδιοτέλεια. Αλλά με έναν τρόπο αυθεντικό και τίμιο, σεβόμενη την προσωπικότητα του κάθε μέλους της αλλά και του κάθε ανθρώπου γίνεται σύζυγος και ομόζυγος στο πάθος και τη δοκιμασία του λαού της. Δεν πρόκειται η Εκκλησία ποτέ να προδώσει τον λαό του Θεού. Δεν πρόκειται ποτέ η Εκκλησία να διαφοροποιήσει το έργο και την παρουσία της μέσα στον κόσμο από το έργο και την παρουσία των Αγίων της που είναι οι στυλοβάτες της, που είναι μέσα στην ιστορία της διαχρονικά αυτοί που της δείχνουν τον δρόμο για να οδηγηθούμε οι πάντες εις την ενότητα με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Η Εκκλησία του Χριστού δεν πρόκειται ποτέ να αφήσει αβοήθητο το λαό της. Είναι εκείνη πρώτη που αφουγκράζεται τον παλμό της ανησυχίας του. Είναι εκείνη πρώτη που προβληματίζεται για να δώσει στον άνθρωπο πνεύμα ελπίδας και παρηγορίας. Είναι εκείνη που δραστηριοποιείται πολλές φορές μέσα από μια δυναμική σιωπή στον άνθρωπο που δοκιμάζεται και του ζητάει την συμπαράστασή της. Και δεν βγαίνει να εξωτερικεύσει αυτό το οποίο προσφέρει και γι’ αυτό το οποίο ανταποκρίνεται. Γιατί κανένας άγιος της Εκκλησίας μας δεν βγήκε να πει ποια ήταν η προσφορά του προς τον συνάνθρωπο. Δεν βγαίνει ποτέ να δείξει τη δύναμή της μέσα από λόγους διαφημίσεως. Αλλά είναι εκείνη που μέσα από το πνεύμα της ταπείνωσης και της θυσίας ξέρει να θυσιάζεται, να προσφέρεται και να ανταποκρίνεται στο λαό της. Η Εκκλησία δεν πρόκειται να αφήσει κανένα αβοήθητο. Είναι δίπλα σε όλους. Είναι σε όλους εκείνους οι οποίοι δοκιμάζονται, οι οποίοι αγανακτούν, οι οποίοι είναι εμπερίστατοι, οι οποίοι αμφισβητούνται, οι οποίοι αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο επιβίωσης. Η Εκκλησία είναι δίπλα στον καθένα».
Για το πολιτικό σύστημα: «Ο τρόπος τον οποίο υποδεικνύει (σσ η εκκλησία) να ζήσουμε είναι ένας τρόπος διαφορετικός και αλλότριος και αλλιώτικος απ αυτός που μας υποδεικνύουν όλα τα άλλα συστήματα. Όλα τα συστήματα τα κοινωνικά, τα οικονομικά, τα πολιτικά βλέπεται ότι έχουν χάσει την αξία τους και έχουν αποδυναμωθεί. Η Εκκλησία είναι ο μόνος χώρος και ο μόνος τρόπος που δίνει ελπίδα στον άνθρωπο και όταν ο άνθρωπος αυτός ανταποκριθεί προς αυτήν θα δείτε ότι μπορεί να βρει και τη διέξοδο στα αδιέξοδά του. Και τις λύσεις στις κρίσεις του. Και θα ξαναβρεί τον δρόμο της η Κοινωνία πάνω σε θεμέλια στερεά για να πορευτεί το δρόμο προς την εξυγίανση, προς την υπέρβαση και την επίλυση των προβλημάτων. Πρέπει οι άρχοντες να συνειδητοποιήσουν κάποτε ότι ο λαός ο δικός τους και ο λαός κάθε τοπικής εκκλησίας είναι ίδιος. Δεν υπηρετούμε εμείς άλλον λαό και δε διοικείτε εσείς άλλον λαό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου